Remi Derks over werken in de Flexpool

Succesverhaal

Na drie jaar Dars 9 ging Remi op DAC 5 (destijds heette dat nog TIO, Team Intensieve Ondersteuning, red.) werken. “Dat was heel erg leuk om te doen. De ondersteuning die gegeven moest worden was intensief. Ik leerde daar een jongen kennen die de hele dag in een Zweedse band zat. We kregen toestemming om te proberen hier verandering in te brengen. We mochten hem een halfuurtje per dag uit de band halen om te kijken hoe dat ging. In dat halfuurtje kwam alle energie er natuurlijk uit. We gingen wandelen in het park en daar rende hij dan heel hard heen en weer. Hij kon totaal niet met zijn energie omgaan. We zijn het blijven proberen en het is gelukt om hem uit die band te krijgen. Natuurlijk zijn we daarbij ook door diepe dalen gegaan, maar dat was het dubbel en dwars waard.”

Mensen denken vaak dat je geen voldoening kunt halen uit dit werk, dat je niks terugkrijgt. Dat heb ik nooit zo ervaren. Als je het uit de kleine dingen weet te halen, krijg je juist heel veel terug. Het werk in de zorg heeft mijn leven leuker gemaakt. Nuttiger. De mensen die zeiden dat ik in de zorg moest gaan werken, hadden gelijk.”

Flexpool

Een jaar geleden is Remi begonnen bij de Flexpool. Dit bevalt hem prima. “Doordat je niet vast bij een team hoort, hoef je niet overal wat van te vinden. Dat vind ik prettig werken. Natuurlijk kijk ik naar hoe dingen gaan, maar ik hoef niet overal wat mee. Ik mag erop vertrouwen dat mijn collega’s al over bepaalde zaken nagedacht hebben. Daarnaast kan ik mij voornamelijk bezighouden met de zorg omdat er allerlei dingen zijn die ik niet hoef te doen. Zo ben ik niet bij vergaderingen en schrijf ik geen ondersteuningsplannen. Die tijd kan ik besteden aan de cliënt.”

“Het werken via de Flexpool is voor mij afwisselend en uitdagend. Wanneer ik met een cliënt werk die ik niet ken, sta ik eigenlijk al met 1-0 achter. Ik moet dan net even wat meer geven en dat maakt het voor mij leuk. Doordat ik veel ervaring heb, kan ik snel schakelen. Tegelijk is de Flexpool ook een plek waar je kunt ontdekken welke doelgroep je leuk vindt. Volgens mij is een van de belangrijkste dingen dat je iedereen voor vol aanziet. Vanuit die houding stap ik ergens naar binnen. Dan wacht ik af wat ik terugkrijg en pas mij vervolgens aan.”

“Wanneer cliënten ingewikkeld gedrag vertonen is het belangrijk dat je stevig in je schoenen staat. Daarmee bedoel ik dat het belangrijk is dat je ontspannen en rustig bent en blijft. Zodra je stress voelt of je voelt je ongemakkelijk in een situatie, reageert een cliënt daarop. Ze voelen je stemming feilloos aan. Wanneer je dus zelf rustig en ontspannen bent en goed in je vel zit, maak je het vaak makkelijker voor een cliënt. Het geeft hem of haar een gevoel van veiligheid.”

“Natuurlijk is het zo dat ik vanuit de Flexpool minder snel een band opbouw met een cliënt. Tegelijk werk ik al best lang binnen de organisatie en kom ik vaak cliënten tegen die ik al ken. Ik denk dan: hé, jou ken ik, wat leuk je weer te zien. Ook zijn veel cliënten naar buiten verhuisd, weg van het Reigersdaalterrein. Ik zie dan waar ze zijn gaan wonen en hoe het daar met ze gaat. Dat is leuk.”

“Toen ik net bij de Flexpool werkte, werd ik veelal op pad gestuurd. Nu is dat anders en vul ik meestal mijn eigen werk in. Wanneer de Flexpool belt voor een klus, zorg ik ervoor dat daar ruimte voor is. Het bijhouden van mijn uren doe ik via een digitaal portaal. Daar staan ook de beschikbare diensten in. Per drie maanden moet ik uitkomen op mijn contracturen. De ene keer werk ik dus wat meer en de andere keer wat minder. Op deze manier kan ik mijn eigen werk en uren indelen, dat vind ik een voordeel.”

“Mijn werk doe ik vanuit idealisme. Ik wil het beter maken voor cliënten. Daarvoor kom ik op mijn werk, om iets te kunnen betekenen. Voorheen had ik een baan om geld te verdienen. Dat is nu anders. In die zin ben ik wel een vakidioot.”

Ondertussen spint de zoveelste zwarte schijf op 45 toeren. Met een speels gemak draait Remi platen voor zijn waarschijnlijk kleinste gehoor ooit. Anderhalf jaar geleden hing Remi Derks zijn muziek aan de wilgen. Na 30 jaar gedraaid te hebben op zo’n beetje alle grote feesten in binnen- en buitenland, was het mooi geweest. Lowlands, Zwarte Cross, Reggae Sundance, Ruigoord, Reggae Geel, voor honderdduizend mensen op het Museumplein. Hij had er gestaan. Wat restte was het slotakkoord; een afscheidsfeest en een punt erachter. “Ik zei altijd: ik heb een wekker en een baan, dat geldt niet altijd voor mensen waarmee ik werk. Als het weekend is, wil ik iets met mijn kinderen doen. Dan kan ik niet tot diep in de nacht op feesten draaien.” Klinkt logisch. Toch kroop het bloed waar het niet gaan kon. ”Na een maand miste ik het al,” lacht hij enigszins beschroomd. “Toen had ik alweer een paar mooie klusjes aangenomen. Feesten met echte reggaeliefhebbers. Draaien voor mensen die de muziek kennen, zoals laatst op het strand van Bloemendaal. De afterparty in het programma van Damian Marley (zoon van Bob Marley, red.). Dat vind ik leuk.”

Lees hier meer over de Flexpool.