Stage op de Bongelaar
Een beetje druilerige dag in Heerhugowaard. Op Kinderboerderij De Bongelaar lopen de geiten in de weide, reiken enorme kastanjebomen hun takken naar de hemel en komt poes Pim aanlopen voor een krabbel op zijn koppie. Een prachtige plek midden in het Rosariopark. Een mooie locatie om stage te lopen. Dat vindt ook Tessa Konijn, derdejaars stagiaire Maatschappelijke Zorg en Groen van het Clusius College. Zij loopt een half jaar stage op de Bongelaar en is nu ongeveer halverwege.
Tessa is sinds november op de kinderboerderij aan het werk als stagiaire-begeleider en heeft het naar haar zin. “In het begin was het even wennen. Ik had nog niet in de verstandelijk gehandicaptenzorg gewerkt en vond het best spannend. Maar ik wilde dit al heel lang. Als kind wist ik al dat ik met mensen met een beperking wilde werken. Mijn eerste stages, in het eerste en tweede jaar, heb ik gedaan in richtingen die ik minder interessant vond. Ik wilde mijn lange stage in het derde jaar doen op een plek waar mensen met een beperking werken. Én ik heb iets met dieren. De combinatie is perfect. Toen ik mijn stageplaats ging zoeken wees iemand mij op de Bongelaar. Volgens school kon ik hier ook stage lopen, de kinderboerderij voldoet aan de eisen voor een stageplek. Ik heb gesolliciteerd en daarna was het snel geregeld. Het is helemaal wat ik ervan gehoopt had, ik ga met zoveel plezier naar mijn werk.”
Angelique Dülger is praktijkopleider van de Bongelaar. Een praktijkopleider is verantwoordelijk voor het praktische gedeelte van de opleiding van leerlingen in de praktijkperiode. Zij begeleiden de stagiairs en bespreken de voortgang van de stagiair, bijvoorbeeld met collega’s en de opleiding. Binnen Esdégé-Reigersdaal is vastgesteld welke niveaus leerlingen stage kunnen lopen op de locaties. “Wij hebben het heel luxe, wij worden benaderd door stagiairs,” zegt Angelique. “Wij kiezen, vanwege de ondersteuningsvraag op de Bongelaar, voor stagiairs die al wat verder met hun opleiding zijn. Dat sluit het beste aan bij wat we nodig hebben én kunnen bieden als stageplek.”
Mest
In de weide bij de geiten loopt ook een aantal mensen in blauwe werkjassen. Ze zijn in de weer met harken en bakjes op het landje. Ze harken de mest van de dieren op en gooien het in de kruiwagen die op het pad staat. De werkploeg bestaat uit een vijftal cliënten en een begeleider. Het is een gewone doordeweekse dag, de kinderboerderij wordt netjes gemaakt voor de bezoekers die zo gaan komen. Ondanks het druilerige weer. Angelique: “Tijdens het werk kom je tot gesprekken die soms over de dagelijkse dingen gaan, soms over belangrijke zaken waar cliënten mee zitten.” “Dat is het echte begeleidingswerk,” zegt Tessa, “daarin moet ik nog veel leren. Wat zegt iemand nu eigenlijk écht?”
Tessa doet de opleiding tot bedrijfsleider op een zorgboerderij bij het Clusius College in Alkmaar. Na deze studie gaan studenten bijvoorbeeld aan de slag als werkbegeleider in de groenvoorziening of ze starten zelf een zorgboerderij. De opleiding van Tessa geeft vooral theoretische vakken over de zorgkant van het vak: methodes waarmee gewerkt wordt, medische achtergronden, lichamelijke verzorging, verslavingsproblematiek. Maar er wordt niet inhoudelijk ingegaan op hoe je iemand begeleidt in zijn of haar dagelijkse werk. “Dat leer ik hier. In het begin nam ik veel te veel over. Mensen werken zo zelfstandig hier! Hup hup, even zo en dan was het werk klaar. Maar dat was niet de bedoeling. Nu heb ik mijn rol gevonden. Ik leer het steeds beter.”
Praktijkopleider Angelique houdt Tessa goed in de gaten en ze praten veel over hoe het gaat. “Als praktijkopleider bewaak je het leerproces van een stagiair. Je bent continu aan het aftasten wat iemand nodig heeft en hoe wij daarin kunnen ondersteunen. Dat is ontzettend leuk, het is tenslotte misschien wel je nieuwe collega!”
Nederlands elftal
Langzamerhand begint Tessa de cliënten goed te kennen. “Je krijgt met iedereen een band. Zo kan ik met Joren lekker kletsen over voetbal. Hij is er gek op. Zelf zit ik in het Nederlands elftal voor doven en slechthorenden. We zijn vorig jaar vierde van de wereld geworden. Er had zeker brons in gezeten, maar helaas… Ja, ik ben wel fanatiek ja. Daarom speel ik in de aanval, lekker doelpunten maken. Het was in het begin ook wel even spannend hoe de cliënten om zouden gaan met mijn slechthorendheid. Ik kan wel liplezen, maar dan moet iemand recht voor me staan. Anders zie ik het niet.” Angelique vult Tessa aan. “Ze heeft heel hard moeten knokken om te komen waar ze nu is en ze is ontiegelijk gemotiveerd. Dat Tessa net als onze cliënten een beperking heeft, is geen probleem en tegelijk soms ingewikkeld. Niet alle cliënten kunnen zich aanpassen aan Tessa, soms is dat te moeilijk. Dat vergt dan veel van Tessa, daar ligt een uitdaging.” Tessa: “De meeste cliënten hier kunnen mij gelukkig goed verstaan. Sommige kunnen zich niet aan mij aanpassen. Dan vraag ik gewoon ‘Henk, wat zeg je, kijk me eens aan’, en dan komt het vaak goed. Jeroen kent veel gebaren, dat is heel leuk. Kunnen we samen kletsen.”
Meer verhalen over Stagiairs
Blijven plakken na je stage
Alle stagiairs van de Mantelmeeuw zijn de afgelopen 10 jaar blijven plakken. In gesprek met drie van die 'plakkers', die zich onder de vleugels van de Alkmaarse meeuw definitief hebben genesteld in het team.
Lees verder
Francien: mijn stage op De Steg als medewerker (verpleegkunde)
Francien Broersma (22) liep, in het kader van haar mbo-opleiding verpleegkunde, haar twintig-weken-stage bij de Steg (cluster Boterbloem erf in Heerhugowaard).
Lees verder